Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΟΚΟΣΤΗ-ΤΟ ΣΤΑΔΙΟΝ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ


                                     Το Στάδιον τῶν ἀρετῶν


«Τ Στάδιον τν ρετν νέωκται· ο βουλόμενοι θλσαι εσέλθετε ναζωσάμενοι τν καλόν της νηστείας γώνα· ο γρ νομίμως θλοντες δικαίως στεφανονται· κα ναλαβόντες τν πανοπλίαν το Σταυρο τ χθρ ντιμαχησώμεθα· ς τεχος ρρηκτον κατέχοντες τν πίστιν, κα ς θώρακα τν προσευχήν, κα περικεφαλαίαν τν λεημοσύνην· ντ μαχαίρας τν νηστείαν, ἣτις κτέμνει π καρδίας πᾶσαν κακίαν. ποιν τατα τν ἀληθινν κομίζεται στέφανον παρ το παμβασιλέως Χριστο ν τῇ μέρα τς Κρίσεως».
(στιχηρ Ανων Τυροφάγου Κυρ.)

«νοίχθηκαν ο πύλες το Σταδίου τν ρετν· σοι θέλετε ν γωνισθετε περάστε μέσα κα ναλάβετε πάλι τ δύσκολο, λλ κα ραο κα φέλιμο γώνισμα τς νηστείας· διότι κενοι, πο γωνίζονται τίμια κα νόμιμα, δικαίως βραβεύονται· κα φο πλισθομε κα πάλι μ τν πανοπλία το Σταυρο το Κυρίου, νισχυμένοι, ς μυνθομε ποτελεσματικ κατ το χθρο. ς γωνισθομε, λοιπόν, χοντας μπροστ μας ς τεχος ρρηκτο τν βέβαιη πίστη μας, κα ς θώρακα διαπέραστο τν προσευχή, κα ς Περικεφαλαία χτύπητη τν λεημοσύνη· κα ς κρατήσουμε στ χέρια ντ το ξίφους τν νηστεία, ποία ξεριζώνει λοσχερς κάθε κακία. κενος, πο θ γωνισθε μ ατν τν τρόπο κα μ ατ τ ὃπλα, κα φτάσει στ τέρμα το Σταδίου, θ λάβει ς μοιβ π τν Παμβασιλέα Χριστ τ ληθιν στεφάνι τς νίκης κατ τν μέρα τς Μεγάλης Κρίσεως τς Δευτέρας του Παρουσίας».

Τ παραπάνω στιχηρ τροπάριο τν Ανων τς Τυροφάγου Κυριακς, ποπνέοντας τ ρωμα λου του Τριωδίου, μς θέτει σ γωνιστικ τοιμότητα π τν πρώτη μέχρι κα τν τελευταία λέξη του. θλητής, πιστός, πο μ τν πίβλεψη κα τν καθοδήγηση το προπονητο του (τς κκλησίας) προπονήθηκε κα προετοιμάστηκε στ βοηθητικ Στάδιο, στ Προστάδιο, π εκοσι μέρες (Κυριακ Τελώνου κα Φαρισαίου ως Κυρ. Τυροφάγου), που κα κέρδισε δύο σημαντικ γωνίσματα, τν ταπεινοφροσύνη κα τν μετάνοια, ξεφεύγοντας τς καλοστημένες παγίδες το Πονηρο, τν ψηγορία κα τν σωτία, βλέπει τώρα μπροστά του τ μεγαλοπρεπς Στάδιο μ τ γωνίσματά του, μ νοιχτς τς πύλες του, κα καλεται ν μπε κα ν θλήσει μέσα σ’ ατό. Τ Στάδιο μως εναι πολ μεγάλο, πολλ κα δύσκολα τ γωνίσματά του, κόμη κα γι τν καλύτερο θλητή. δισταγμός, μφιβολία γι τν πιτυχία, φόβος εναι πακόλουθα φυσιολογικά.

Τ πρτο γώνισμα το Σταδίου, νηστεία κα γκράτεια εναι γώνας ραος κα φέλιμος, δύσκολος μως κα τραχύς. προπονητής, Μητέρα κκλησία, νθαρρύνει τν θλητή της, τν νδυναμώνει πλίζοντάς τον μ πλα μυντικ (πίστη, προσευχή, λεημοσύνη, ταπείνωση, μετάνοια), κα πιθετικ (γκράτεια, νηστεία). θλητς «ναλαβών τν πανοπλίαν το Σταυρο» ντιμάχεται τν χθρ κα κερδίζει λα τ γωνίσματα, κα «τς ρετάς κατορθν», εσέρχεται θριαμβευτς στν τελικ εθεία του Σταδίου κα φθάνει στ ποτήριο.

Στ τροπάριό μας ατ γώνας τς νηστείας χαρακτηρίζεται καλός, ραος, μορφος δήλ. κα φέλιμος, φο νηστεία ς φοβερ δίκοπος μάχαιρα «κτέμνει π καρδίας πᾶσαν κακίαν», κα «τν παθν κατευνάζει τ οδήματα κα τ Δεσπότη καταλλάττει τος πταίσαντας…» (δοξ. Ανων πόκρεω) «κα πλοτον μῖν γαθν κομίζει…» (δε μέτερον δοκίμιον « Βασίλισσα τν ρετν».

Συγκλονιστικ κα πολ διδακτικά, κα νισχυτικ εναι τ παραδείγματα πρς μίμηση πρς ποφυγ πο προβάλλονται σ λους τούς σταθμος κα τν δύο Σταδίων (Δέκα ο σταθμο)

1) Τελώνου κα Φαρισαίου. «Φαρισαίου φύγωμεν ψηγορίαν κα Τελώνου μάθωμεν τ ταπεινν ν στεναγμος…»

2) σώτου. πογύμνωση κα ποδούλωση «… χθρς παμπόνηρος γύμνωσέ με κα ᾖρε μου τν πλοτον…»

ποκατάσταση: «… δι’ μ ν Σταυρῷ τς χράντους Σου χεῖρας ἁπλώσας, ἳνα το δεινο θηρς φαρπάσης με κα τν πρώτην καταστολν πενδύσης με…»

3) ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΚΡΕΩ.  Μεγάλη Κρίση. « ποία ρα κα μέρα φοβερά…» «τ βμα σου φρικτν κα κρίσης δικαία· τ ργα μου δεινά…»

4) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ.  ξωστρακισμς κα πογύμνωση το δμ . «Στολν θεοΰφαντον πεξεδύθην τάλας…»

πλο ποκατάστασης: « καλός τῆς νηστείας γών, κατ τν δαιμόνων νίκη, πάνοπλος γκράτεια…»

5) ΚΥΡΙΑΚΗ Ὀρθοδοξίας. «μέρα χαρμόσυνος κα εφροσύνης νάπλεως…»

ναστήλωση τν εκόνων π τν Αγούστα Θεοδώρα, νίκη τς ρθοδοξίας, εναι νίκη το λληνισμο, νίκη το λευθέρου λληνικο πνεύματος κατ το σιατικο λοκληρωτισμο τν εκονομάχων.

6) Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ρθοδοξίας. Γρηγόριος Παλαμς. συχαστής, λλ κα γωνιστής. «συχίας σκήνωμα κα σοφίας οκος, τν Πατέρων καύχημα, θεολόγων τ στόμα», «εσεβείας πέρμαχος, κα σεβείας ντίπαλος»

7) Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ Νηστειν. (ΜΙΚΡΟ ΠΑΣΧΑ) Σταθμς ναψυχς. Σταυροπροσκυνήσεως: «Το Σταυρο δ τ ξύλον τς ζως τ νδυμα νθρώποις φέρον πάγη π τς γῆς…» «Τ ξύλο το Σταυρο καρφώθηκε στ γ χαρίζοντας στος νθρώπους τ νδυμα τς ζως».

8) Δ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ Νηστειν. ωάννης συγγραφέας τς Κλίμακος (ρετν κλίμαξ), « π γς γγελος κα ν ορανος νθρωπος σύγγραμμα λιπών Κλίμακα τῇ νόδῳ, δείκνυσιν ατο πορείαν τς νόδου».

9) Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗ Νηστειν. σία Μαρία Αγυπτία . (Μετανοίας πόδειγμα) «τ πάθη τς σαρκς τ ξίφει τς γκρατείας ταμες, τ τς ννοίας γκλήματα τῇ σιγῇ τς σκήσεως πέπνιξας· ρείθροις δ τν δακρύων σου ρημον πασαν κατήρδευσας κα καρπος μετανοίας ἡμῖν βλάστησας».

10) ΣΤ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ. Α) Θριαμβευτικ εσοδος το ησο στ εροσόλυμα, Β) εσβολ τν θλητν στν τελικ εθεία.




«Πώλῳ καθίσας λόγῳ τείνας πόλον,
Βροτος κζητε λῦσαι τς λογίας.»
              
                                                            
Τν τελικ εθεία του Μεγάλου ατο Σταδίου, ὅπως καί ὅλους τούς σταθμούς του, θ ναρτήσωμεν πικαίρως.
 ως τότε…
«Προκαθάρωμεν αυτος δελφο τ Βασιλίδι τν ρετν»  κα «ταύτην μετ’ εφροσύνης ποδεξώμεθα.»